Systemowe podejście do frustracji

Czasami dochodzimy do momentu, w którym chce nam się wrzeszczeć. Dzieci nie zachowują się tak, jak chcemy, inni ludzie działają nam na nerwy i zdają się robić to specjalnie, by nas wkurzyć, współpracownicy nie rozumieją co się do nich mówi i zwracają pracę niedokończoną, zrobioną byle jak; ktoś w sklepie wydał nie taki towar, jak chcieliśmy i musimy go zwrócić – dostajemy piaskiem po oczach.

To wszystko powoduje wewnętrzną frustrację.

Jak poradzić sobie z taką frustracją, jak odzyskać poczucie tego, że mamy jeszcze coś do powiedzenia, że coś od nas zależy i cały świat nie musi się nam sprzeciwiać, a ludzie naprzykrzać?

Co powoduje frustrację?

Przede wszystkim musisz zdać sobie sprawę, że masz wpływ na odczuwane emocje, że to nie ludzie, ani świat robią Tobie na złość i powodują te złe emocje. To Ty pozwalasz im w sobie nabrzmiewać, aż stają się na tyle intensywne, że prawie wybuchasz.

Co oznacza, że lepiej, żebyś przestał obwiniać innych ludzi o to, co odczuwasz. Nie masz wpływu na zachowania innych ludzi, a nawet jeśli masz, to jest on znikomy i ryzykownie jest uzależniać swoje samopoczucie od tego, jak się zachowują inni

Jak odzyskać wpływ?

Zamiast tego pomyśl, jak usprawnić system, czyli swój sposób myślenia o danej sytuacji, odczuwania tego, co się z nią wiąże i następnie reagowania na nią.Na tym właśnie polega systemowe myślenie o frustracji – zamiast myśleć kto, lub co powoduje frustrację, skupiasz się na usprawnieniu systemu w taki sposób, aby ta frustracja przestała występować.

Systemowe podejście do frustracji

Systemowe podejście do frustracji składa się z pięciu kroków:

1. Zidentyfikuj frustrację – po prostu napisza jaka sytuacja spowodowała w Tobie frustrację. Bez oceniania, bez próbowania osłabiena tej emocji, tłumaczenia „innych” lub „siebie”, że nie powinienieś tego odczuwać.Zapisz w punktach co/kto i jakie frustracje w Tobie powoduje.
2. Przeformułuj frustrację w taki sposób, aby określić wzorzec reakcji – myślenia, który ją wywołał.Są trzy możliwe wzorce:– frustrację wywołało myślenie na temat siebie, np. niska samoocena, obwinianie siebie „ja zawsze się irytuję takimi błahostkami”.- frustrację wywołało przekonanie na temat rzeczy i ludzi, np. „ona mi robi na złość, bo jest taka uparta”, „te drzwi na złość się popsuły, akurat teraz”.- frustrację wywołało przekonanie na temat świata, np. „taki już los – mam wiecznego pecha”.
3. Jaka jest ukryta, nieoczywista przyczyna tego, że taki wzorzec się ujawnił?Wejrzyj w siebie i zastanów się skąd biorą się myśli automatycznie pojawiające się w Tobie przy danej sytuacji, jakie przekonania je wywołują i zapisze te myśli i przekonania.Poszukaj prawdziwej przyczyny Twoich negatywnych emocji.
4. Znajdź myśli alternatywne, które nie wywołują tak negatywnych emocji, albo zastanów się w jaki sposób wyeliminować sytuację, która jest zależna od okoliczności, np. poprzez unikanie takich zdarzeń, unikanie ludzi, które je wywołują. Określ jakie myślenie alternatywne mogłoby Cię przed tymi emocjami zabezpieczyć.
5. Zacznij świadomie wprowadzać nowy sposób myślenia i łapać się na tym, gdy reagujesz w „stary” sposób. Badaj swoje samopoczucie, gdy myślisz alternatywnie o sytuacji, która powodowała w Tobie frustrację. Jeśli zmiana dotyczyła otoczenia, zanotuj jak się czujesz, co się zmieniło, jaki poziom ma Twoje napięcie emocjonalne obecnie, czy coś się poprawiło i warto to zachować?

Rezultat

Rezultatem powinno być wprowadzenie systemu, czyli sposobu postępowania, który zabezpieczy Cię przed odczuwaniem frustracji.

Tam, gdzie nie masz wpływu na okoliczności, które są zewnętrzne, będzie to zmiana Twojego zachowania, a w przypadku, gdy frustracja jest pochodzenia wewnętrznego, będzie to zmiana sposobu myślenia na swój temat i pewnych przekonań na temat siebie oraz innych ludzi i świata.

Iustracja tytułowa: Kyle Glenn z Unsplash