Puer aeternus, czyli "wieczny chłopiec" z mitologii greckiej - bóg-młodzieniec cieszący się nieskończoną młodością. W psychologii tym terminem określa się starszą osobę, której rozwój emocjonalny zatrzymał się na etapie dorastania.
"Puer" to osoba, która prowadzi prowizoryczne życie ze strachu przed tym, by nie utknąć w sytuacji, z której nie da się jakoś wywinąć lub wycofać. To wyznawca stylu życia pozbawionego ograniczeń, piewca wolności i niezależności, który nie toleruje restrykcji.
Pierwowzór wiecznego młodzieńca pochodzi z "Metamorfoz" Owidiusza. Jego przeciwieństwem był Kronos - bóg zdyscyplinowany, odpowiedzialny, racjonalny i uporządkowany.
Mężczyzna o psychice wiecznego chłopca ma następujący rys psychologiczny:
- kompleks matki, który wyraża się w poszukiwaniu kobiety idealnej, która zastąpi mu niemowlęcą więź z matką,
- homoseksualizm lub donżuanizm (męskość wyalienowana od kobiecości - życie mitem kobiety, której nie można zdobyć, albo nie można odzyskać),
- wewnętrzny kompleks niższości, który jest kompensowany przekonaniem o swojej wyjątkowości,
- psychologia młodzieńca, czyli przywiązywanie nadmiernej wagi do wyobrażeń i ideałów,
- indywidualizm,
- lęk przed sytuacjami, z których nie można się uwolnić,
- niechęć do wydoroślenia, prowadzenie "tymczasowego" styl życia, albo życie przeszłością,
- pokusa do czynów heroicznych, która wyraża się w fascynacji niebezpiecznymi sportami,
- brak potrzeby akceptacji charakteryzujący trudnościami w dostosowaniu się do wymagań społecznych, ucieczkami w stan nierzeczywistości.
Skoro wiadomo już czym jest postawa niedojrzałości mężczyzny, to czym jest dojrzałość mężczyzny?
O tym wkrótce...
Ilustracja tytułowa: Jeremy Bishop - Los Angeles, USA / Unsplash